Weet je wat ik nou had de afgelopen mistige dagen.
Zo'n heerlijk vredig gevoel.
Alsof de wereld opeens heel klein was.
Niet verder kunnen kijken dan zo'n vijftig meter.
Even was er geen economische crisis, voetbalperikelen, overvallen en ik weet niet meer wat voor narigheid.
Even was de wereld niet groter dan vijftig meter om mij heen.
Sprookjes bestaan niet.
Maar ik heb er wel van genoten.
Zondagochtend liep ik hard, samen met de hond, in de polder, stilte, stilte ...stilte.
Alleen de geluiden van de natuur en mijn stampende voeten (niet dat ik nu zo heel hard loop, maar ik was gewoon een beetje moe).
Ik heb er van genoten.
En omdat het weer verder niet veel toelaat blijven we de rest van de dag maar een beetje in huis hangen. Beetje lezen, beetje knutselen, een filmje kijken, cake bakken en lekker koken.
Ik heb er van genoten.