dinsdag 7 juli 2009

Herinneringen

Wat vreemd dat je er niet zult wezen.
Wanneer wij weer naar
huis zullen gaan.
Je zult niet in de kamer staan.
En ons begroeten als voor dezen.
O, die vertrouwde kleine dingen.
Die je zo onopvallend deed.
Die zullen wij missen.
Tot dit leed verstild is, tot herinneringen.
En ook al heb je ons verlaten.
Je laat ons nooit alleen.
Wat wij in jou bezaten.
Blijft altijd om ons heen.
Heel bijzonder heel gewoon.
Gewoon een heel bijzonder mens.
Een jaar is er alweer voorbij, wat vliegt de tijd. Het speelt zicht allemaal nog in mijn hoofd af alsof het gisteren was. Het telefoontje van mijn zus op mijn werk "de buren hebben pa gevonden, dood op zijn bed". En dan lijkt de rest zich af te spelen als in een roes. Twee ouders verliezen op dezelfde manier is net iets teveel van het goede. Maar nu een jaar later kan ik verder met de mooie herinneringen en heb ik het een plekje kunnen geven.
Ik zie de bomen vol bloesempracht
de schapen grazend in de wei.
Ik voel de zon in al zijn kracht
en ik weet: dit gaat nooit voorbij.
Daar tussen de bomen van mijn bloesemlaan
word ik geroepen, ik moet nu gaan.
Met de vogels vlieg ik mee
tot achter de horizon.
Terug, terug naar waar het allemaal begon.
De gedichtjes heb ik voorgelezen op de begrafenis van mijn vader. Ik koos ze uit omdat ze bij mijn gevoel en bij mijn vader pasten.
.Posted by Picasa

8 opmerkingen:

  1. jeetje..alweer een jaar verder...ik weet nog zo goed dat je het ons liet weten...

    sterkte deze tijd...

    lieve groetjes manuela

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Marja heel veel sterkte, het blijven altijd moeilijke dagen en wat is een jaar, na 10 jaar kun je het gemis nog even heftig beleven.
    Een prachtig gedicht, het ontroerde me.
    Liefs Mea

    BeantwoordenVerwijderen
  3. lieve meid, ik herken, voor mij alweet 19 jaar geleden, wat moi dat je dat gedichtje uitkoos. en dapper dat je het hebt voorgelezen. ik denk aan je, vandaag speciaal. liefs van jeany

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Wat een mooie woorden. Gek hé maar als ik het lees zie ik het beeld van mijn vader erbij. En bij mij is het nu 10 jaar geleden en het went maar vergeten NOOIT.

    groetjes Lia

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Ja lieve Marja,ook ik denk aan je ,je zult altijd aan hem denken,maar het verzacht wel een beetje.wat heb je mooie gedichten uitgezocht,heel persoonlijk.
    sterkte deze dagen
    OMa nijn

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Mooie gedichten! Ze zeggen zoveel!!
    Het ga je goed.

    BeantwoordenVerwijderen
  7. De tijd vliegt... alweer een jaar geleden postte je volgens mij dezelfde foto. Het is fijn dat je het een plekje hebt kunnen geven en je mooie herinneringen kan koesteren aan je vader.
    Fijn weekend
    desiree

    BeantwoordenVerwijderen
  8. Wat een prachtige gedichten. En wat stoer dat je die hebt voorgelezen. Veel sterkte verder met het gemis van je vader en geniet van al die mooie herinneringen die je met hem hebt.

    BeantwoordenVerwijderen